[ Pobjeda ]

VUČINIĆ PORUČIO

Inicijativa Carevića - čin veleizdaje

Inicijativa predsjednika Opštine Budva Marka Bata Carevića da se zakaže sjednica lokalnog parlamenta po hitnom postupku s jednom tačkom - donošenje deklaracije o poništenju Zakona o slobodi vjeroispovijesti ili uvjerenja i pravnom položaju vjerskih zajednica, je čin veleizdaje, jer se u ime budvanske opštine odriče autoritet crnogorske Skupšine i u suštini je uperena protiv cjelovitosti državne teritorije, ocijenio je potpredsjednik Savjeta Mitropolije Crnogorske pravoslavne crkve Stevo Vučinić.

Ovakva inicijativa, kategoričan je on, zahtijeva odgovor državnog tužilaštva.

“Mimo svega toga zahtjev je sadržinski besmislen. Zaboravio je ovaj Grbljanin da su Paštrovići zatočnici (oni koji su se obavezali da će što učiniti) ugovora s Venecijom, potpisanoga  4. aprila 1423. godine na Drobnome pijesku, na mletačkoj galiji kojom je komandovao kapetan Jadranskoga mora Frančesko Bembo. U tome ugovoru, u članu 4 doslovno piše da u slučaju napada srpske ili turske vojske na Paštroviće, a Paštrovići se ne budu mogli braniti, da će im Venecija dati utočište u kotorskoj okolini i plaćati ih kao druge plaćenike”, navodi Vučinić.

 Članom 5, kako je kazao, ugovoreno je da u slučaju mira s despotom, doslovno piše, ne budu izručeni srpskoj vlasti, nego će ih sinjorija povratiti u njihovu pređašnju slobodu.

“Između ostalih, potpisali su ga Boljan Buljarević, očito lokalni feudalac i vlasnik dobroga dijela Buljarice po kome taj prostor i nosi ime, Aleksić Paštrović i Kanjoš Macedonović. I danas, nakon više od 600 godina, Paštrovići se čvrsto drže toga ugovora. Nijesu dozvolili da se crkve, manastiri i crkveno zemljište s njihove teritorije nezakonito upišu na Srbiju kao nasljednicu despotove države i njenu Srpsku crkvu. To je jedino pleme koje nije dozvolilo da tuđin dođe u posjed njegove crkvene imovine. Tako da je ta imovina ostala u vlasništvu crnogorske države. Zbog toga im treba skinut kapu; zaslužuju da im se zato javno zahvale najviše državne adrese “, kategoričan je Vučinić.

Podsjeća da „beogradska propaganda pominje 30 hektara zemljišta u Buljarici, za koje tvrdi da je u vlasništvu Srpske crkve, kao motiv za donošenje Zakona o slobodi vjeroispovijesti“.

“Vele da će ovim zakonom biti oteto Beogradskoj patrijaršiji. Inače, na njemu su beogradski popovi i urbanisti planirali izgradnju poslovno-stambenih objekata, turističkih vila i hotela u vlasništvu Srpske crkve, i tu je problem. Jer što se Beogradske patrijaršije tiče, slobodno se može napadati cijelo Jevanđelje, samo da im se ne dira u milionske prihode od turizma u budvanskoj opštini, prodaje crkvenoga zemljišta i prihoda Ostroškoga manastira. Inače, to zemljište u Buljarici je u vlasništvu Manastira Gradišta, što je pravno potvrđeno na prvom poslijeratnom izlaganju katastarskih operata. Pod tim imenom, kao pravnom licu, izdato mu je rješenje kojim se potvrđuje njegovo vlasništvo od starine na ukupnoj površini od 221.223 metra kvadratna, odnosno 22 i nešto više hektara i 1.769 metara kvadratnih poslovnoga i drugoga prostora - listovi nepokretnosti KO Buljarica I i II. Dodijeljen mu je i poseban matični broj 9200360021258 koji ga kvalifikuje kao pravno lice, ali u državnom vlasništvu “, ističe Vučinić.

Ne samo ovaj manastir, kaže on, nego i svi drugi paštrovski manastiri i crkve su posebna pravna lica u državnoj svojini.

“Nema potrebe da se bilo što u vezi vlasništva dokazuje, jer je sve nesporno i jasno. I sa Zakonom i bez Zakona, zahvaljujući Paštrovićima, Manastir Gradište, ali i druga paštrovska crkvena imovina bila je i ostala državno vlasništvo. Jednostavnim pravnim postupkom, kao takva, ubrzo će biti upisana u novouređeni katastar imovine države Crne Gore”, poručio je naš sagovornik.

Smatra da se, kako je rekao, „ovaj Grbljanin čiji su se preci u Krimovicu doselili iz Crne Gore, koji upravlja Budvom i živi u Paštrovićima, janjičarski odnosi i prema svojim Grbljanima“.

“Diči se, slavi i štiti crkvu kralja Milutina koji je 1307. godine darovao Grbalj kotorskoj gospodi i Stefana Dušana koji je 1351. godine, u Prištini potvrdio Kotoranima Milutinovu privilegiju; ponosno se identifikuje s narodom, crkvom i državom koja je ukmetila Grbljane, ali i njegove pretke koji su bili Crnogorci. Zaboravlja da su se Grbljani mnogo puta u istoriji, upravo zbog takvoga društvenoga statusa, dizali na bunu i umirali za slobodu koju su im uskratili srpski kraljevi; da su se vladali po grbaljskome zakonu, koji se po formi i suštini ne razlikuje od onovremenoga crnogorskoga”, navodi Vučinić.

Tvrdi da su se Carevićevi preci oslanjali na cetinjske vladike, Crnu Goru i Crnogorce.

“Očito i bez sumnje namjerava da završi poslove koje su započeli kralj Aleksandar i Nikola Pašić. Sruke su mu i korumpirani djelovi državne administracije koji su izdali ideju demokratske i suverene države za koju smo se borili. Povezuje ih ideologija velikosrpstva koju oličava car Dušan i u vezi je s imperijalnim ambicijama Srbije koja namjerava da unutar svojih granica zahvati teritoriju skoro polovine Balkana, uključujući i Crnu Goru”,  zaključio je Vučinić.