NOVIM ZAKONOM

Nacionalnim simbolima manjina više prostora

Za razliku od Zakona o izboru, upotrebi i javnom isticanju nacionalnih simbola iz 2000. godine, u dijelu koji se odnosi na pripadnike manjinskih naroda i drugih manjinskih zajednica, a koji se mahom odnosi na zabrane, nacrt novoga "više govori o onome što je dozvoljeno i načinu na koji je to dozvoljeno", kaže pomoćnik ministra za ljudska i manjinska prava Sabahudin Delić.

On je danas, na okruglom stolu u Tivtu, predstavio nacrt novog zakona.

Osim obrađivača, predstavnika resornog ministarstva, skupu su prisustvovali predsjednica HGI, ministarka bez portfelja Marija Vučinović, predsjednik Hrvatskog nacionalnog savjeta u Crnoj Gori Zvonimir Deković, kao i manji broj predstavnika nevladinih organizacija iz Tivta.

Pored ostalog, novim zakonom se predviđa da manjinski nacionalni savjeti budu u obavezi da odrede etalone nacionalnih simbola dotične manjine – grb i zastavu, koje će potvrđivati Skupština Crne Gore.

Osim za potrebe nacionalnih savjeta i drugih organizacija i ustanova manjina, tako utvrđeni simboli nacionalnih manjina isticaće se u jedinicama lokalne uprave u kojima pripadnici manjina čine većinsko stanovništo, i to u dane crnogorskih državnih, ali i nacionalnih praznika tih manjinskih naroda.

Samo na nacionalne praznike manjina, ta obilježja biće isticana i u opštinama gdje pripadnici dotične manjine čine najmanje 15 odsto stanovništva.

Lokalnim upravama je, kako je naveo Delić, prepušteno da pobliže urede način upotrebe i javnog isticanja nacionalnih simbola manjina, pri čemu nije isključena ni mogućnost da se zastave manjinskih naroda, uz državnu, viju stalno na zgradama opština gdje te manjine čine značajan udio u stanovništvu.

"Sve što zakonom nije izričito zabranjeno, a ta mogućnost nije, naravno da je dozvoljeno. Imperativno je da se ti simboli ističu za vrijeme državnih i nacionalnih praznika manjina, a na lokalnim upravama je da sada same pokažu svoj demokratski kapacitet“, kazao je Delić, naglašavajući da primjena ovog zakona ne iziskuje nikakve troškove ni posebna finansijska sredstava, pa se sve svodi na dobru volju da se na ovaj način uvaže nacionalne manjine koje žive u pojedinim gradovima.