NJEGOVANJE BAŠTINE

Izašao novi broj časopisa Komun@

Izašao je iz štampe najnoviji 18. broj časopisa Komun@. I ovoga puta tu su brojni zanimljivi tekstovi vezani za tradiciju, baštinu i običaje u Crnoj Gori, eseji i podsjećanje na jubileje, a predstavljane su i značajne ličnosti iz različitih sfera crnogorske istorije.

U Uvodniku Borislav Jovanović piše da „nije zlato sve što sija, ali da je kulturna baština jednog naroda njegovo kulturno, istorijsko i civilizacijsko blago „ pod naslovom Muzej pod vedrim nebom.

U rubrici iz istorije crnogorske diplomatije Dejan Vuković piše o tome da je crnogorska dilomatija od Berlinskog kongresa uspostavila precizna pravila protokola i ceremonijala.

U drugom nastavku feljtona iz knjige Henrika Angela “Herojski narod –priče iz Crne Gore“, koji je priredila Radmila Perović, govori se o junačkim vrlinama kod Crnogoraca koji su po tome na prvom mjestu na svijetu.

Marjan Mašo Miljić podsjeća na stoljetni jubilej mojkovačke bitke s naslovom „Čije su naše kosti“ i stoljeće sjećanja: „od Medove do Lovćenske vile 1916-2016“ u priči o nesrećno stradalim crnogorskim dobrovoljcima pod Medovom i parabrodu Brindizi.

O barskom spomeniku iz 1881. godine, jedinom takve vrste u svijetu, piše Željko Milović, uz konstataciju da je sačinjen od fragmenata tzv kamene plastike iz starog barskog grada. Isto tako Ismet Karamanaga u tekstu o čuvenom ulcinjskom turbetu na Pristanu govori o tome da se o njemu brine već skoro jedan vijek porodica Peku.

Čedo Bogićević piše o zapisima sa Gornjeg Meduna i epitafima Marka Miljanova na kamenoj ploči, a Vlado Duletić o Andrijinom lancu, relikviji iz prošlosti mainskih Duletića, u crkvi Svetog Ilije.

Miroslav Marušić u tekstu o jubileju 750 godina Franjevaca u Boki govori o njima kao misionarima dobrote i kulture, a Veselin Konjević o predanju o Pavi i Ahmetu koja je nedavno proglašena nematerijalnim kulturnim dobrom.

Aldemar Ibrahimović piše o izvornoj Ganića kuli u Rožajama koja predstavlja danas ruinu sa samo dva nivoa kamenih zidova pod naslovom „ Potonja ura oronulog originala“. Borislav Borilović podsjeća na put Cetinje-Budva izgrađen 1931.god.“.što predstavlja dokaz da narod Crne Gore kad hoće može sve pa i da izgradi put od 23.km, za svega pet mjeseci“.

U esejima prepoznatljivim za ovaj časopis Željko Rutović u „mjestima sjećanja“ piše o nikšićkom Onogoštu kao „utočištu duše“, a Ramiz Hadžibegović u rubrici običaji o brašnjeniku kao“ Zembilju majčine topline.

U pismu iz Sarajeva, Boro Kontić, poznati bosanski novinar porijeklom iz Crne Gore, podsjeća na nekadašnja nikšićka vremena pod naslovom „Trebjesa od zavičajnog zova“, dok Dražen Drašković iz Kolašina na najdužu ulicu u gradu pod Bjelasicom koja se zove po najbližem susjednom gradu-Mojkovačka. A Zoran Zečević piše o nekadašnjim beranskim fotografima „kao svestranim hroničarima koji su zaustavljali vrijeme i sačuvali od zaborava i ovjekovječili nebrojene ljude i događaje...“

Goran Sekulović pišući o urbanoj baštini u Mirkovoj Varoši u Podgorici podsjeća na činjenicu da svaka kuća u tom dijelu nekadašnje Podgorice „sa svojom dušom, ima svoju sudbinu, svaka priča, svoju priču, poput ljudi koji su u njima stanovali, rađali se, živjeli, umirali...“

U redovnoj rubrici iz crnogorske dijaspore Žarko Božović predstavlja naše iseljenike u Njemačkoj koji rade na uspostavljanju što kvalitetnijih odnosa između dvije države, a u tekstu o istorijatu specijalnog školstva u Crnoj Gori Željko Darmanović piše o „Luči za ubogu tišinu mraka“.

U slovu iz susjedstva Stjepan Bernadić piše o tome da se navršava skoro četvrt stoljeća otkako je admiral bivše JRM Vladimir Barović izvršio samoubistvo zbog „agresije na Hrvatsku koja je po njegovom ubjeđenju predstavljala djelo suprotno crnogorskoj časti...“, a Marina Dulović o risanskim pomorcima kao „Grofovskom gnijezdu slavnih kapetana“.

Branislav Kadić, predstavlja Žarka Mališića, književnika i predsjednika Matice Crnogorske u Danilovgradu pod naslovom „Poetika bršljanja na zavičajnom stablu“, a Nikša Grgurević poznatu interpretatorku crnogorske izvorne muzike, Branku Šćepanović pod naslovom „Diva s Koma plava“, a Rade Likić, Daru iz znamenite pjesme „Duni vjetre malo sa Neretve“koja u istinu nije Mostarka nego Nikšićanka.

U svojoj redovnoj rubrici Čolpin kutak, Marija Čolpa piše o “klečanju na kukuruzu“, Husein Ceno Tuzović na sportskim stranama u poslednjem petom nastavku završava priču o 90 godina FK Budućnost kao „Neiscrpnom blagu omladinskog pogona“. Mladen Kuček u rubrici biblioteka prenosi akcente sa promocije Komune u Nikšiću pod naslovom „Predanje uz živo tkanje“, a Žarko Mandić u rubrici novi naslovi predstavlja knjigu Gorana Komara „Ćirilična dokumenta dubrovačkog arhiva“.

I ovaj kao i sve prethodne brojeve potpisuju Amer Ramusović, glavni, Minja Bojanić izvršni i Voislav Bulatović, tehnički urednik.