Н. Шофранац

REAL - BARSELONA

Istorija u istoriji

Kup Kralja večeras donosi spektakl planetarnih razmjera Real-Barselona nakon što smo sinoć vidjeli regionalni derbi u kojem je Osasuna savladala Bilbao i sanja finale nakon 2005. Real i Barsa su osvajali naravno puno puta, Barsa rekordno, čak 31 put, a Real ipak znatno manje, 19 puta, čak četiri manje od Bilbaa koji je posljednji put slavio još 1984.godine kad su bili i šampioni, a od tada izgubili puno finala (tri put od Mesijeve Barse 2009,2012,2015 i nedavno dva finala u mjesec dana proljeća 2021, jer je korona toliko pomjerila ono iz 2020 sa komšijskim Sosijedadom).

Real opet nije igrao uopšte u finalu devet godina, od čuvene pobjede nad Barsom 2014. i najslavnijeg gola Bejla. I sada žele da pomjere svoje brojke koje su puno slavnije kad se radi o titulama Španije, Evrope i svijeta gdje su daleko ispred svih. Real ulazi u večerašnji duel kao favorit i sa idejom da stvori prednost pred revanš na Kamp Nou 6.aprila (a posjetiće taj negostoljubivi stadion i već 19.marta u prvenstvenom El Klasiku).

Sadašnja situacija podsjeća na oktobarski derbi kad je Realu sve išlo, Benzema i Vinisijus u magičnom momentu, sa puno opcija u napadu i na sredini. Igrala je i Barsa sasvim solidno, ali brzo je bilo 2:0, završilo 3:1 za Real. Od tada se sve drástično promijenilo, Barsa ih je pretekla za osam bodova u prvenstvu (sada sedam nakon čudnog poraza u Almeriji), razbila ga u finalu Super kupa, okrenula sezonu na svoju stranu. Real je imao brojne probleme i pregust raspored, ali nedavna svjetska titula i pobjeda 2:5 u Liverpulu dali su novu linfu.

Derbi s Atletikom bio je naporan, ali opet se vidio značaj Modrića, eksplozija tinejdžera Alvara Rodrigeza kojeg već duže najavljujemo, a oporavio se i Čuameni, pa su tu sve opcije. I kolo se opet okreće, Barsa bolno ispala u Mančesteru protiv ekipe koja je u naletu na sva četiri fronta (Mančester Junajted), pa prokockala meč loptu u Almeriji, a nakon Dembelea i Pedrija izgubila i kljucnog Levandovskog, u zadnji cas se oporavio Ansu Fati. Baš su oslabljeni i sa krcatim Bernabeuom i ovako motivisanim Realom biće pakleno u ovom prvom meču.

Evo malog putovanja kroz neka polufinala ovih kolosa. Davne 1943.godine sreli su se u polufinalu četiri godine nakon kraja Španskog građanskog rata. Rivalstvo je bilo veliko još od 1916, a polarizacija karakteristična za Španiju, čim postoji nešto onda mora postojati i nešto suprotno. Ali, general Franko nije tako mislio, Madrid komanduje i nema opozicije! Kup postoji od 1903, zove se Kup Kralja, ali u periodu 1932-36 zvao se Kup Predsjednika Republike kad je Španija bila republika, a u dugom periodu 1939-1976 Kup Generalisima Franka. U prvom meču 6.juna 1943 Barsa je slavila 3:0 na svom staduonu Las Korts, a štampa je pisala o nekim incidentima i pritisku katalonske publike koja je meč učinila neregularnim, a briljirao je krilo Barse Eskola. Tada je i štampa bila cenzurisana kao i sve ostalo, čak i Marka kad je pisala o grubljoj igri odmah bi išla u smeće, a kamoli što drugo.

Ali tada je stvarana atmósfera za revanš koji je bio već 8.juna u starom hramu Reala Šamartenu. I dan danas je nejasno šta se tu sve dešavalo, tek Real je na poluvremenu vodio čak 8:0, a završilo je 11:1, i to je Mariano Martin smanjio u 90.minutu. Marka je pisala o magičnoj letećoj igri Reala, fudbalskoj poeziji i Remontadi vijeka, ali svjedoci kažu da je to bila tuča od prvog minuta, da je golman Barse bombardovan petardama i proveo čitav meč daleko od svog gola, da je policija ne samo sve to dozvolila već su i pretukli masera Barse, da su njeni igrači htjeli da ostanu u svlačionici u poluvremenu, ali ih je policija silom izvela na teren.

Tada mladi novinar Huan Antonio Samaran, a kasnije 20 godina prvi čovjek svjetskog sporta (1980-2000) napisao je da se očekivala grubost od početka, ali ne i da policija učestvuje u tome i da se to moralo izbjeći. Zbog toga je dobio zabranu da čak devet godina išta piše! I to se radilo u vrijeme Franka.

Tačno pola vijeka kasnije sreli su se opet u polufinalu 1993, nakon što je Atletiko osvojio u velikom stilu sa Futreom i Šusterom dva kupa 1991 i 1992. Ovo je bilo jasno finale prije finala 1993, jer je u finalu čekala Saragosa. Bilo je to u punoj eri Barsinog "Drim Tima" koji je stvorio Johan Krojf, bili su šampioni Evrope 1992, i uzeli četiri titule u nizu 1991-1994, a dvije su preoteli Realu u posljednjem kolu na čudesan način 1992 i 1993, oba puta porazom Reala na fatalnim Tenerifama. Ovo je trebala biti kruna dominacije, još nakon 1:1 u Madridu u prvom meču. Ali tog 17.juna 1993 na Kamp Nou Krojfov tim snova je izgubio 1:2 iako je dominirao. Real je odigrao povučeno i na kontranapade iskoristivši veliku hitrinu i majstrorstvo Butragenja i super pojačanja Zamorana. Mala osveta Reala u do tada najslavnijem periodu Barsine istorije.

Nakon punih 20 godina dešava se polufinale 2013. To je prva godina poslije odlaska Gvardiole, tih godina su se sanjali, od onih 2:6 na Bernabeu 2009 to je bilo na život i smrt, igrali su u avgustu redovno dva meča za Super kup Španije i Murinjo je čak od toga napravio smak svijeta, igrali su u polufinalu LŠ 2011 i slavila je naravno Barsa, ali finale Kupa Kralja te sezone osvaja Real protiv Barse u Valensiji i pravi paradu sjutradan, pa opet iduće godine u četvrtfinalu ih dobija Barsa u sred Madrida, i tako u krug. Ali, pričamo o polufinalima i zato se fokusiramo na 2013.godinu, opet treća godina u deceniji kao 1943, 1993 i sada 2023. Januara 2013, Barsa je već bila šampion, te sezone je stvorila rano 15 bodova prednosti i oborila rekorde sa Titom Viljanovom na klupi. Međutim, Viljanova se razbolio pa je u polufinalu trener bio Roura, znači pomoćnik pomoćnika Gvardiole. U Madridu je Barsa vodila i Mesi je imao prilike da poveća, ali u finisu mladi Varan glavom je donio 1:1.

U revanšu 26.februara 2013. godine na Kamp Nou svi su očekivali novu šetnju Mesija, Vilje, Injeste i drugova, a desilo se skroz suprotno. Real je otvorio utakmicu a onda se i pored slavnog trija Ronaldo-Bejl-Benzema razigrao igrač koji kada ima dan pomjera sve limite- Anhel Di María. Ostaje da se pamti što je uradio Pujolu u nekoliko akcija, Real je poveo čak 0:3, završilo je 1:3. Za mnoge šok, ali Barsa je već ulazila u probleme, ubrzo i debakl od Bajerna u polufinalu LŠ. Ipak, Real te sezone na oproštaju Murinja nije osvojio apsolutno ništa, u finalu Kupa Kralja izgubio je 1:2 na svom Bernabeu od Ćolovog Atletika koji je bio tim u velikom usponu.

I sada, jednako kao prije 80 ili 100 godina Španija čeka na iglama novu epizodu, jer uvijek se nešto novo desi. Tako je Ćavi juče rekao da se nada da njegovi igrači imaju želju koliku on i sada ima da igra ovaj derbi, samo da može. Večeras od 21 čas..