M.M.

NIKOLA NIKOLIĆ

Naoružan pričama o Tom Sojeru krenuo je da piše

Ljubav prema književnosti postepeno se razvijala u životu Nikole Nikolića, ali otkrivajući bogatstvo skriveno u knjigama i spoznavši potrebu da stvara sopstveni svijet, odlučio je da krene stazama stvaralaštva.

Nikola Nikolić je pisac mlađe generacije koji je objavio tri romana i jednu zbirku priča. Koliko mu književnost znači, te kako je tekao njegov stvaralčki put govorio je gostujući na tribini “Podgoričke priče”.

“Preko knjiga sam počeo da upoznajem neka udaljena mjesta, ljude, istorijske kontekste, pa tek onda naoružan pričama o Tom Sojeru ili Haklberi Finu počeo da činim avanture slične njihovima. One su danas ugrađene  u mene kao odraslu, formiranu ličnost” govorio je Nikolić na početku tribine.

Svoja prva sjećanja vezuje za burne 90-e, ali kako kaže zahvaljujući roditeljskoj brizi uspio je da djetinjstvo provede srećno. Kasnije kao odrastao čovjek uviđa važnost i težinu tog vremena i sa tom mišlju piše roman “Sirena za uzbunu”.

“Ja sam to nazvao krivim srastanjem prošlosti u meni” rekao je gost tribine. Ipak srećan je što je u tom periodu bio izolovan od tadašnjih događaja i proveo bezbrižno djetinjstvo.

Breht se u svojim djelima često bavio sudbinama običnih ljudi. U njegovom djelu Majka Hrabrosti, istoimeni lik ističe da je za nju istorijski momenat kada joj se ćerka vrati silovana i ranjena u oko, a ne smrt vojskovođe. U svojim romanima i Nikolić  se bavi životom običnog čovjeka. Njegovim stradanjima, uzdizanjima, borbama i bitkama koje on vodi.

Podgorica je važan dio Nikolićevog života jer je bila dio njegovog sazrijevanja. Za nju pored dobre energije vezuje i brojne priče. Za naš Radio otkriva kako su one uticale na njegovo stvaralaštvo.

“U posljednjem romanu, “Sirena za uzbunu”, govorim o ljudima odavde i događajima koji su se dešavali na ovim prostorima.” kazao nam je on.

Trenutno se bavi istorijskom pričom kada su Turci došli i počeli da grade tvrđavu Depedogen. Prema navedenim kazivanjima, u čiju istinitost nije potpuno siguran, knez iz Momišića kao i ostali Crnogorci analizirali su sa Osmanlijama gdje bi trebalo graditi tvrđavu. Knez ih je posavjetovao da puste kokota i gdje on sleti tu će biti najbolje za gradnju. Kokot je sletio na sastavke i tako je tvrđava nastala.

Ovom zanimljivom legendom završili smo razgovor, a Nikolić je na kraju večeri istakao da književnost mora opstati bez obzira na brojne izazove.

“Ona je nasušna potreba čovjeka da svijet prikaže kroz umjetnost”.

 Ivana Vlaović, RCG