[ RTS ]

NAJVEĆI HOLIVUDSKI GLUMAC

Vječiti šarmer i hedonista: Robert de Niro slavi 80. rođendan

Robert de Niro, smatra se jednim od najvećih glumaca svih vremena. Uprkos tvrdnjama da je prošao svoj vrhunac, njegovo mjesto u istoriji glume nikada nije bilo dovođeno u pitanje – bio je izuzetna figura bez premca među glumcima bilo koje generacije.

Mnogi od De Nirovih filmova postali su klasici američke kinematografije, a šest je uvršteno u američki nacionalni filmski registar od 2022. godine.

Pet filmova nalazi se na listi 100 najvećih američkih filmova svih vremena Američkog filmskog instituta (AFI). De Niro i Džejms Stjuart dijele titulu za najviše filmova zastupljenih na AFI listi.

Lista 100 najboljih filmova časopisa Tajmaut uključivala je sedam De Nirovih filmova, po izboru glumaca u industriji.

Godine 2006, De Niro je poklonio svoju kolekciju materijala vezanih za film, kao što su scenariji, komadi garderobe i rekviziti, Hari Ransom centru na Univerzitetu Teksas u Ostinu. Zbirka, čija je obrada i katalogizacija trajala više od dvije godine, otvorena je za javnost 2009. godine.

Rođen u 17. avgusta 1943. godine u Njujorku, kao sin Roberta de Nira starijeg, apstraktnog ekspresionističkog slikara, vajara i pjesnika italijanskog porijekla (De Nirov čukundjed je bio italijanski imigrant iz sela Ferazano) i Virdžinije Admiral koja se takođe bavila slikarstvom. Roditelji su mu se razveli kad je imao dvije godine.

Majka ga je upisala na Visoku školu muzike i umjetnosti u Njujorku, koju je napustio već sa 13 godina i pridružio se uličnoj bandi u Maloj Italiji gdje je zaradio nadimak Bobby Milk.

Pohađao je Konzervatorijum Stele Adler, kao i Glumački studio Lija Strasberga (iako je De Niro došao u sukob sa Strasbergovim metodama, a svoje članstvo je koristio samo zarad profesionalnog prestiža). Sa 16 godina pojavio se u Čehovljevom Medvedu.

Prvu značajnu saradnju imao je sa Brajanom de Palomom 1963. godine kada se pojavio u filmu Vjenčanje, koji se pred publikom pojavio tek šest godina kasnije. Tokom šezdesetih uglavnom je radio u pozorišnim radionicama i of-Brodvej produkcijama.

Nakon što je privukao pažnju u filmu Lakše malo s bubnjevima (1973), De Niro je eksplodirao u javnosti kao bezobzirni Džoni Boj u filmu Ulice zla (1973), kojim je započeo saradnju sa Martinom Skorsezeom, što će postati jedna od legendarnih partnerstava glumac – reditelj svih vremena.

Usledila je izuzetno uspješna saradnja u filovima kao što su Taksista (1975), Njujork, Njujork (1977), Razjareni bik (1980), Kralj komedije (1983), Dobri momci (1990), Rt straha (1991) Kazino (1995), Irac (2019) U ovim filmovima De Niro je uglavnom glumio „šarmantne sociopate”.

Taksista je posebno značajan za De Nirovu karijeru i njegova kultna uloga Trevisa Bikla izbacila ga je među holivudske zvijezde i zauvijek povezala De Nirovo ime s poznatim Biklovim monologom "You talkin' to me?" (Meni kažeš?).

Prvu nagradu Oskara dobio je kao mladi Vito Korleone u filmu Kum II (1974).

Zatim je De Niro je pokazao zadivljujuću transformaciju kao vijetnamski veteran u Lovcu na jelene (1978), prije nego što se udebljao 27 kilograma i uzimao časove boksa da bi portretisao Džejka La Motu u Razjarenom biku (1980).

Od sredine osamdesetih De Niro je počeo povremeno da glumi komične role i postigao je veliki uspjeh i u tom žanru, filmovima kao što su Brazil (1985), Ponoćna trka (1988), Wag the Dog (1997), Mafijaš na terapiji (1999), Mafijaš na terapiji 2 (2002), Upoznaj moje roditelje (2000) i Upoznajte Fokerove (2004). 

U stvari nije bilo filmskog žanra u kome se De Niro nije snašao, bilo kao kriminalac, policajac, Frankeštajn ili romantični lik – Bilo jednom u Americi (1984), Zaljubljivanje (1984), Misija (1986), Anđeosko srce (1987), Buđenje (1990). Vrelina (1995)....

U kasnim devedesetim De Niro je počeo da ulaže u područje Tribeka u Njujorku, ustanovljavajući filmski studio i filmski festival. Kasnije je priznao da je neke ispodprosječne filmove, koje je snimio u devedesetim, snimao samo da bi obezbijedio novčanu podršku ovom dobrotvornom poduhvatu.

De Niro je dobitnik raznih priznanja, uključujući dva Oskara, nagradu Zlatni globus, nagradu Sesil B. Demil i nagradu Udruženja filmskih glumaca za životno djelo.

Ovaj vječiti dječak, hedonista i šarmer je 2009. godine dobio nagradu Kenedi centra, a 2016. je od predsjednika SAD Baraka Obame dobio Predsjedničku medalju slobode.